-
சிக்மண்ட் பிராய்டு(1908)
- தமிழாக்கம் : முனைவர் கனக விநாயகம்
சென்ற வாரத்தின் தொடர்ச்சி........
நான் விவரித்தவற்றைத் தெளிவாக விளக்குவதற்கு ஒரு மிக எளிய எடுத்துக் காட்டானது
பயன்படலாம் . நீங்கள் ஒரு அநாதை ஏழைச் சிறுவனுக்கு ஒருவருடைய முகவரியைக் கொடுத்து , அம் முகவரியுடையோரை அணுகினால் அவனுக்கு ஒரு வேலை கிடைக்கும் என்று அனுப்பியதாக
வைத்துக் கொள்வோம் . அச்சிறுவன் அம்முகவரியைத் தேடிச்செல்லும் வழியில் , அந்தச் சூழலுக்கு ஏற்றவாறும் ; அதேவேளையில் ,அச்சூழலிருந்தே உருவாகும்
வகையிலமைந்த ஒரு பகற்கனவில் ஈடுபடலாம் . அப்பகற்கனவின் பொருண்மையானது அநேகமான கீழ்க்காணும் விதத்தில் ஏதேனுமொரு
வடிவில் அமையலாம் :
நீங்கள் அனுப்பிய அநாதைச் சிறுவனுக்கு வேலை கிடைக்கப்பெறுவதோடு , அந்த வேலையைத் தனக்குக் கொடுத்த தலைவரின் நல்லெண்ணத்தைப் பெறுவதாகவும் அதன்
மூலமாக அவன் அத்தலைவருடைய வியாபாரத்தில் தவிர்க்கமுடியாததொரு அங்கமாக
உருவாவதாகவும் அமையலாம்.மேலும் , அந்த நல்லெண்ண உறவின் மூலமாக அத்தலைவர் , அவனை தனது வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று , அவ்வீட்டிலுள்ள அழகான இளம் வயதுடைய தனது மகளை அவனுக்கு மணமுடித்துக்
கொடுப்பதோடு மட்டுமின்றி அவனை அவருடைய வியாபார நிறுவனத்திற்கு பொறுப்பாளராக
நியமிப்பதாகவும் ; பின்னர் , அவரோடு வியாபாரத்தில் இணையாக செயற்பட்டு , கடைசியில் அவ்வியாபாரத்தில் அவருக்குப்பின் அவருடைய சந்ததியாக அவன்
பரிணமிப்பதாகவும் அமையலாம் . இவ்விதமான கற்பிதப்படுத்துதலில் கனவுகாண்பவர் தன்னுடைய மகிழ்சியான இளமைக்
காலத்தை , அதாவது பாதுகாப்பான வீடு , அன்பு நிறைந்த பெற்றோர் மற்றும் தொடக்ககாலத்தில் தனது ஈர்ப்புக்கு உகந்ததாக
இருந்த பொருட்கள் யாவற்றையும் மீட்டெடுத்துக்கொள்கிறார். இந்த எடுத்துக்காட்டின்
வழியாக விருப்பமானது எவ்வாறு கடந்த காலத்திற்கு உரியனவற்றை நிகழ்காலச் சூழலைப்
பயன்படுத்திக் கட்டமைத்துக்கொள்கிறது என்பதோடு , அதனை எதிர்காலத்திற்கும் உரியதொன்றாக தோன்றச் செய்கிறது என்பதனை விங்கிக்கொள்ள
முடியும் .
கற்பிதப்படுத்திக்கொள்ளும் செயற்பாடுகளைப் பற்றி மேலும் அதிக அளவில்
விளக்கமுடியுமெனினும் , அவைகளில் சிலவற்றை மட்டும் நான்
எவ்வளவு சுருக்கமாகக் கூற இயலுமோ அவ்வளவு சுருக்கமாகக் கூறுகிறேன். கற்பிதங்களானவை மிகுந்த
ஆடம்பரத்துடனும் மிக அதிக வலிமையுடனும் தோன்றுமாயின் அது நரம்புநோய்க்கோ அல்லது மன
நோய்க்கோ இட்டுச் செல்லும் தொடக்கப்புள்ளியாகும். மேலும் கற்பிதங்களானவை , நமது நோயாளர்களால் உடனடியாக வெளிப்படுத்தப்படும் வேதனைமிக்க அறிகுறிகளின்
மனதளவிலான முன்னோடி நிலையின் வெளிப்பாடாகும். இது நோயியலுக்குள்
நுழைவதற்கானதொரு அகன்ற கிளைவழியாகும் .
கற்பிதங்களுடைய உறவு நிலைகளை உதறித்தள்ளிவிட்டு கனவுகளுக்கு என்னால் நகர்ந்து
செல்ல இயலாது. இரவு நேரங்களில் தோன்றுகின்ற நமது கனவுகள் என்பவை இவ்வகையிலான கற்பிதங்களே
தவிர வேறொன்றும் இல்லை என்பதனை நாம் கனவுகளைப் பற்றிய விளக்கங்களிருந்து
அறிந்துகொள்ள இயலும் . மொழியானது அதன் இணையற்ற அறிவின் மூலமாக , வெகு காலத்திற்கு முன்னரே காற்றில் கோட்டை கட்டும் கற்பிதங்களுக்கு ‘ பகற்கனவுகள் ‘ என்று பெயர் சூட்டியதன் வாயிலாக
கனவுகளின் அடிப்படைத்தன்மை பற்றிய வினாவினைத் தீர்மானித்துள்ளது. இவ்வாறான
விளக்கத்திற்கு மத்தியிலும் நமது கனவினுடைய பொருளானது பொதுவாக நமக்குத் தெளிவற்று
காணப்படுமாயின் , அதற்கு இரவில் நாமே
வெட்கப்படும்படியாக நமக்குள் எழுந்த விருப்பங்கள் தான் காரணமாகும் . இவ்விருப்பங்கள் நாம்
நம்மிடமிருந்தே கட்டாயமாக மறைக்க முயன்றவைகளாகும் . அதன் விளைவாக அவ்விருப்பங்கள் அடக்கி , ஒடுக்கப்பட்டு நனவிலி
மனதிற்குள்ளாக ஓரங்கட்டப்பட்டன. இவ்வாறாக அடக்கப்பட்ட விருப்பங்களும் அவைகள் சார்ந்த செயற்பாடுகளும் மிகவும்
சிதைந்த வடிவத்தில் மட்டுமே வெளிப்படுமாறு அனுமதிக்கப்படுகின்றன . அறிவியற் செயற்பாடுகள்
இவ்வகையான கனவின் சிதைந்த தன்மையினை விளக்கிக் காட்டுவதில் வெற்றியடையும் பொழுது , இரவு நேரத்தில் தோன்றும் கனவுகள் யாவும் நாம் தெளிவாக அறிந்த கற்பிதங்களான
பகற்கனவுகளை ஒத்ததாக அமைந்த விருப்ப நிறைவேற்றங்கள்தான் என்பதனை எவ்வித சிரமமும்
இன்றி விளங்கிக் கொள்ள முடியும் .
இவ்வகையில் நாம் கற்பிதங்களைப் பற்றி மிக அதிகமாகவே விளக்கிவிட்டோம் . தற்போது
படைப்பாளர்களைப் பற்றிப் காண்போம் . உண்மையில் நாம் கற்பனையாய் எழுதும் எழுத்தாளரைத் தெளிவான பகலொளியில் கனவு
காண்பவனோடும் , அவருடைய படைப்புகளை பகற்கனவோடும்
ஒப்பிடுவதற்கான முயற்சியினை மேற்கொண்டோமா?. இங்கு நாம் அதனை ஒரு வேறுபாட்டினை உருவாக்குவதன் மூலமாகத் தொடங்குவோம் . முன்னதாகவே காலங்காலமாக
இருந்துவரும் கருப்பொருளைப் பயன்படுத்தி காப்பியங்கள் மற்றும் துன்பியல் நாடகங்களை
இயற்றிய முற்கால எழுத்தாளர்களை , தங்களுடைய
படைப்புகளுக்கான கருப்பொருளைத் தாங்களாகவே உருவாக்கும் எழுத்தாளர்களிடமிருந்து
வேறுபடுத்திக் கொள்வோம் . இவ்வேறுபாட்டினை மையமிட்டு , இரண்டாவதாகக்
குறிப்பிட்ட, தங்களுக்கான கருப்பொருளைத் தாங்களே உருவாக்கிக் கொள்ளும்
எழுத்தாளர்களைப் பற்றி இனி விளக்குவோம் . மேலும் , நம்முடைய ஒப்பீட்டு வசதிக்காக , திறனாய்வாளர்களால் மெச்சப் புகழப்பட்ட படைப்பாளர்களை விடுத்து , குறைவாகவே அறியப்பட்ட நாவல்கள் , காதற்புனைவுகள் (Romances) மற்றும் சிறுகதைகளைப்
படைத்த படைப்பாளர்களைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்வோம் . காரணம் என்னவெனில் , இவ்வகையான அதிகம் அறியப்படாத படைப்பாளர்கள்தான் பரந்த அளவிலான ,அதே வேளையில் , ஆர்வம் மிகுந்த இருபாலர்களையும் உள்ளடக்கிய வாசகர் வட்டத்தைக் கொண்டுள்ளனர் . எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக
, இவ்வகையான புனைவுகளைப் படைக்கும் படைப்பாளர்களின் ஒரு
குறிப்பிட்ட பண்பானது நம்முடைய கவனத்தைக் கவர மறந்ததில்லை . அப்பண்பு யாதெனில் , எல்லாப் படைப்புகளும் ஒரு தலைவனைக் கொண்டிருக்கும் . அத்தலைவன்தான் நம்முடைய கவனத்தை ஈர்க்கும் புள்ளி . அவனை மையப்படுத்தியே அப்படைப்பாளர் எல்லா சாத்தியமான வழிகளிலும் நம்முடைய
பரிவினை அவனை நோக்கி திருப்புவதோடு , அவனுக்கான
பாதுகாப்பினையும் ஒரு சிறப்பான தளத்தில்
அவன் பெறுகின்ற வகையில் படைத்திருப்பார் . படைப்பாளர் ஒரு அத்தியாயத்தின் முடிவில் கதைத் தலைவனை மனநலம் பிறழ்ந்த
நிலையில் இரத்தம் சிந்தும் காயங்களோடு விட்டுவிடுகிறார் என்றால் , எந்தவித சந்தேகமும் இல்லாமல் அடுத்துவரும் அத்தியாத்தின் தொடக்கத்தில்
அத்தலைவன் பாதுகாப்பான முறையில் மருத்துவப் பராமரிப்பு அளிக்கப்பெற்று மீண்டுவரும்
தருவாயில் உள்ளவாறு காணப்படுவான் . இதைப் போலவே , முதல் தொகுதியின் முடிவானது
கதைத்தலைவன் கப்பல் பயணத்தில் கடும்புயலில் சிக்குண்டு மூழ்கிவிடும் நிலையில்
நிறைவு பெறுமாயின் , நான் உறுதியாகச்சொல்கிறேன் ;
இரண்டாவது தொகுதியின் தொடக்கமானது அவனுடைய ஆச்சரியமான தப்பித்தலினை
விவரிப்பதாகவே காணப்படும் . தப்பித்தல் என்பது இல்லையெனில் கதையில் அடுத்த கட்டத்திற்கு நகர்நது செல்வது
என்பது சாத்தியமற்றது . எந்தப் பாதுகாப்பு உணர்வினால் நான் கதைத் தலைவனை , அவனுடைய ஆபத்துக்கள் நிறைந்த பயணத்தினூடாக தொடர்நது செல்கிறேனோ , அதே பாதுகாப்பான உணர்வினால்தான் உண்மையான வாழ்விலும் ஒரு தலைவன் நீருக்குள்
குதித்து மூழ்கிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு மனிதனைக் காப்பாற்றுகிறான் அல்லது
எதிரிகளால் மூட்டப்பட்ட நெருப்பிற்குள் விரைந்து பாய்ந்து அதனைத் தணிக்கிறான் . இத்தன்மையாது இதனைக்
காட்டிலும் சிறப்பாக விளக்க முடியாதவாறு , ‘ எனக்கு எதுவும்
ஆகாது ‘ 3 என்ற நம்முடைய முக்கிய
படைப்பாளரொருவரின் கருத்தினை ஒத்த வீர உணர்ச்சியாகும் . அதே வேளையில் , இவ்வாறு வெளிப்படுகின்ற பண்பு நலன்கள் மூலமாகவோ அல்லது தீரம் மிக்க தன்மையின் மூலமாகவோ , எல்லாக் கதைகளிலும் தலைவனுடன் இணைந்தே வரும் அவனுடைய மேன்மை தங்கிய அகனையும்(The Ego) நாம் கண்டுகொள்ள
முடியும் என்றே எனக்குத் தோன்றுகிறது .
இவ்வகையிலமைந்த அகன் மையக் கதைகளின் மற்றொரு
குறிப்பிடும்படியான பண்பானது அதன் கதைமாந்தர்களுக்கு இடையேயான உறவில் மையம் கொண்டுள்ளன அதாவது , ஒரு புதினத்தில் காணப்படும் எல்லாப் பெண்களும் தலைவன் மீதே காதல் கொள்வதென்பது
நடப்பு நிலையில் சாத்தியமில்லை எனினும் , அதனைப் பகற் கனவினுடைய தவிர்க்க இயலாததொரு அங்கம் என்று நாம் புரிந்து கொள்ள
வேண்டும் . அதே வேளையில் இதற்கு மாற்றாக , புதினத்தில் வரும் பிற
பாத்திரங்கள் யாவரும் நடைமுறை வாழ்வில் காணப்பெறும் பல்வேறு மனித குண நலன்களைக்
கொண்டு காணப்படுவதோடு மட்டுமின்றி அவர்கள் ‘ நல்லவர்கள் ‘ மற்றும் ‘ கெட்டவர்கள் ‘ என்றும் துல்லியமாக வகைப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள் . கதையினுடைய தலைவனான அகனுக்கு (Ego) ‘ நல்லவர்கள் ‘ உதவி செய்பவர்களாகவும் ‘கெட்டவர்கள் ‘ வேண்டாத எதிரிகளாகவும் காணப்படுவார்கள் .
அதே வேளையில் , பல்வேறு கற்பனைப்
படைப்பாக்கங்களானவை இந்த பகற்கனவு என்கின்ற எளிமையான மாதிரியமைப்பிலிருந்து
வெகுதூரம் விலகியிருக்கின்றன என்பதையும் நாம் தெளிவாக உணரமுடிகிறது . எவ்வாறாயினும் , இந்த மாதிரியமைப்பிலிருந்து அதிக அளவில் விலகியுள்ளதாக அறியப்படும் கற்பனைப்
படைப்புகள் யாவும் , அவைகளினுடைய மாற்றமடைகின்ற வகைளின்
மூலமாக , அம்மாதிரியமைப்போடு ஒரு தடைபடாத தொடர்ச்சியினைக் கொண்டுள்ளதோ என்கின்ற
சந்தேகத்தை என்னால் தவிர்க்க முடியவில்லை . ‘ உளவியல் சார்ந்த நாவல்கள் ‘ என அறியப்படும்
பெரும்பான்மையான படைப்புகளிலும்கூட ஒரே ஒருவர்தான் , அதுவும் குறிப்பாக கதைத் தலைவனின் பாத்திரம்தான் உள்முகமாக விவரிக்கப்படுவது
என் கவனத்தை ஈர்க்கிறது . இவ்வாறு படைப்பாளர் அக்கதைத் தலைவனுடைய மனதுக்குள்ளாக அமர்ந்துகொண்டு
விளக்குவதாகவும் , புதினத்தின் மற்ற பாத்திரங்கள்
யாவும் வெளிப்புறத்திலிருந்தே பார்க்கப்படுவதாகவும் அமைகின்றன . பொதுவாக உளவியல் நாவல்கள் என்ற வகைப்பாட்டிற்கு உட்பட்டவைகள்
சந்தேகத்திற்கிடமில்லாமல் ஒரு சிறப்பான தன்மையினைப் பெறுவதற்குக் கடன்பட்டுள்ளன , ஏனெனில்,
அவ்வகைப்பாட்டிற்குட்பட்ட எழுத்துக்களோடு தொடர்புடைய நவீன எழுத்தாளர்கள் தங்களையே
சுய மதிப்பீட்டிற்கு உட்படுத்திக்கொள்வதன் மூலம் தங்களுடைய ‘ அகனை ‘ உடைத்து , அதனைப் பல்வேறு பகுதி அகன்களாக (Part-ego) மாற்றுகிறார்கள் . மேலும் இதன் விளைவாக
முரண்படுகின்ற நீரோட்டங்களைக் கொண்ட அவர்களுடைய மன உலகமானது பல்வேறு
கதாபாத்திரங்களாக உருவகிக்கப்படுகிறது . ‘ விசித்திரமான ‘ புதினங்கள் என்று அறியப்படுகின்ற சில புதினங்கள் பகற்கனவு என்ற
மாதிரியமைப்பிலிருந்து குறிப்பிட்டுச் சொல்லும் வகையில் முரண்படுவதாகத்
தோன்றுகிறது . இந்நாவல்களில் கதாநாயகனாக படைக்கப்பட்ட பாத்திரங்கள் மிகக் குறைந்த அளவில்தான்
செயலூக்கமான பங்கினை வகிக்கின்றன ; இப்பாத்திரங்களானவை தங்களைச்
சுற்றியுள்ள பிற பாத்திரங்களின் செயற்பாடுகளையும் துயரங்களையும் ஒரு பார்வையாளனைப்
போல கண்ணுறுகின்றன . ஸோலா (Zola)வின் பிற்காலத்திய
படைப்புகள் யாவும் பெரும்பாலும் இந்த வகைப்பாட்டிற்கு உட்பட்டவைதான் . ஆனால் , படைப்பாளர்களாக அல்லாத தனிமனிதர்களைப் பற்றிய உளவியற் பகுப்பாய்வு மற்றும்
யாரெல்லாம் விதிமுறை ஒழுங்கிலிருந்து ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு
விலகியிருக்கிறார்களோ , அவர்கள் யாவரும் பகற்கனவு
மாதிரியிலிருந்து ஒப்பீட்டு அளவிலான மாறுபாடுகளைக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்றும் , அம்மாறுபாட்டில் ‘ அகன் ‘ அதனளவிலேயே ஒரு பார்வையாளர் என்னும் பாத்திரத்தையும் உள்ளடக்கியுள்ளது என்பதை
நான் கட்டாயம் சுட்டிக்காட்டியே ஆகவேண்டும் .
நாம் கற்பனையாக எழுதும் எழுத்தாளரை பகற்கனவு காண்பவனோடும் , கவிதைப் படைப்பினை பகற்கனவோடும் ஒப்பிடுகின்ற இந்த முறையினால் ஏதேனும்
பயனுண்டாகிறதா எனில் , நிச்சயமாக உண்டாகிறது என்பதோடு
மட்டுமின்றி , இந்த ஒப்பீட்டு முறையே கூட அதன்
பயனை ஏதோவொரு வகையில் வெளிக்காட்டும்படியாக அமைகின்றது .
சான்றாக , நாம் முன்னரே விளக்கியபடி , கற்பிதம் , மூன்று வகைப்பட்ட காலம் மற்றும்
அவற்றினோடிணைந்து அவற்றினூடாக இழையோடுகின்ற விருப்பம் ஆகிய மூன்றிற்கும் இடையேயான
உறவு நிலைப்பாட்டை , படைப்பாளர்களின் படைப்புகளுக்குப்
பொருந்திப்பார்ப்பதோடு , அதனைக் கொண்டு , நாம் எழுத்தாளரின் வாழக்கைக்கும் அவருடைய படைப்புகளுக்கும் இடையேயான
தொடர்புகளை ஆராய முயலலாம் . விதிப்படிப் பார்த்தால் , இந்தப் பிரச்சனையை
அணுகுவதற்கான சட்டகத்தை என்னவகையான எதிர்பார்ப்புகள் உருவாக்கின என்று யாராலும்
அறியக்கூடவில்லை ; அதே வேளையில் , பெரும்பாலும் இவ்வாறான தொடர்பானது
மிகவும் எளிமைப்படுத்தப்பட்டு சாதாரணமான தொன்றாக கருதப்படுகின்றது . கற்பிதங்களில் இருந்து
நாம் பெற்ற உட்தெளிவின் (insight) வாயிலாக நோக்கும் பொழுது , பின்வரும் நிலைகளை நாம்
எதிர்பார்க்கலாம் : ஒரு கடுமையான அனுபவமானது படைப்பாளனுடைய கடந்தகாலத்தின் (பொதுவாக அவருடைய குழந்தைப்பருவம் சார்ந்தது) நினைவினை விழிப்படையச் செய்கிறது . மேலும் அவ்வாறு விழிப்படைந்த அந்த கடந்தகால அனுபவத்திலிருந்து வெளிப்படும்
விருப்பமானது , படைப்பு செயற்பாட்டின் மூலமாக
விருப்ப நிறைவேற்றமடைகிறது . இவ்வகையில் படைப்பாக்கத்தின் பொழுது , படைப்பாளரை
அப்படைப்பினை இயற்றத்தூண்டிய நிகழ்காலக் கூறுகளையும் , அதனோடு தொடர்புடைய பழைய நினைவு அனுபவ கூறுகளையும் வெளிப்படுத்தும் விதமாய்
அமைந்துள்ளன .
இந்த வகையில் அமைந்த அமைப்பாக்கத்தில் (formula) உள்ள கடினத்தன்மையை கருத்தில் கொள்ள வேண்டியதில்லை . ஏனெனில் , இது ஒரு முழுமையற்றதொரு , குறையுடைய மாதிரியமைப்பு என்று முடிவுகட்டப்படுமோ
என்கின்ற சந்தேகம் எனக்குள்ளாக உண்டு . மேலும் நான் வெவ்வேறு சோதனை முறைகளைக் கையாண்டு பார்த்ததன் மூலமாக , இந்த முறையானது நிகழ்வுகளின் உண்மையான நிலையறிதலுக்கான தொடக்க
அனுகுமுறையெனவும் , அந்த வகையில் இப்படைப்பாக்கங்களைப்
பார்ப்பதென்பது பயனற்ற ஒன்றாகாது என்பதும் என் கருத்து . எவ்வாறாயினும் , ஒப்பிட்டுப் புரிந்து கொள்ளும் இந்த முறையானது படைப்பாளரின் குழந்தைப்பருவ
நினைவுகள் மீது அழுத்தம் செலுத்துவதை நாம் மறந்துவிடக்கூடாது . அதாவது , குழுந்தைப்பருவ நினைவுகள் மீதான அழுத்தம் என்பது நம்மைக் குழப்புவதாக
தோன்றினாலும் , கடைசியில் அது எந்தவொரு
படைப்பாக்கமும் பகற்கனவொன்றினைப் போலவே குழந்தைப்பருவ விளையாட்டினுடைய நீட்சியாகவோ
, மேலும் அதற்கு பதிலியானதொன்றாகவோ அமைகின்றது என்கின்ற
அனுமானத்திலிருந்து பெறப்படுகின்றது .
படைப்பாளருடைய சொந்த படைப்புகள் என்று வகைப்படுத்த முடியாத , அதே வேளையில் முன்னரே புழக்கத்தில் உள்ள கருப்பொருளினை மீள்வடிவமைப்பதன்
மூலமாக படைக்கப்படும் கற்பனைப்படைப்புகளைப் பற்றியும் இங்கு விளக்க வேண்டியது
அவசியமான ஒன்றாகும் . இவ்வகையான படைப்பாக்கங்களிலும் கூட எழுத்தாளர்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிலான
சுதந்திரம் உள்ளதை மறுக்க முடியாது . அச்சுதந்திரமானது கருப்பொருளினைத் தேர்வு செய்தல் , தேர்வு செய்த கருப்பொருளினை விரிவான வகையில் மாற்றியமைத்தல் என்கின்ற வகையில்
வெளிப்படலாம். எவ்வாறாயினும், இவ்வகைப்பாட்டில் , படைப்பாக்கத்திற்கான கருப்பொருளானது
முன்னரே கையில் தயாரான நிலையில் உள்ளதெனலாம் . மேலும்
அக்கருப்பொருளானது பழங்கதைகள் , செவிவழிக் கதைகள்
மற்றும் தேவதைக் கதைகள் போன்ற பொதுமக்களின் கருவூலகங்களிலிருந்தே
பெறப்பட்டவைகளாகும் . அதே வேளையில் , இவ்வாறான நாட்டுப்புற வழக்காறுகளின்
உளவியல் கட்டமைப்பினை பற்றிய ஆய்வானது இன்னும் முழுமையடையாத நிலையில் தான்
உள்ளதெனினும் , பழங்கதைகள் யாவும் முழுமையான ஒரு
நாட்டிற்கே உரியதான விருப்பங்களாக கட்டப்பட்ட கற்பிதங்களுடைய சிதைந்த துண்டுகள் ; அவைகள் இளமையான மானுடத்தின்
உலகியல் கனவுகள் என்றவகையில் புரிந்து கொள்ளப்படும் பொழுது ‘ நாட்டுப்புற வழக்காற்று உளவியல் ‘ பற்றிய ஆய்வு என்பது
சாத்தியமான ஒன்றுதான் .
நான் இந்த ஆய்வுக் கட்டுரையை ‘ படைப்பாளர் ‘ என்ற வார்த்தையுடன் தொடங்கியிருந்தாலும் , இதனுள் படைப்பாளரைக் காட்டிலும் கற்பிதப்படுத்துகின்ற செயல்பாட்டினைப் பற்றியே
அதிகம் விளக்கியிருப்பதாக நீங்கள் சுட்டிக்காட்டலாம் . இதனை நானும் அறிவேன் , மேலும் இச்செயலுக்காக நான் உங்களிடம் நமது தற்போதைய அறிவு எல்லையின் நிலையினை
சுட்டிக்காட்டி மன்னிப்பு கோருகிறேன் . அதிக பட்சமாக நான் இக்கட்டுரையில் செய்தது
என்னவெனில் , கற்பிதங்களைப்பற்றிய ஆய்வில்
தொடங்கி , அதன் வழியாக படைப்பாளரின்
கருப்பொருள் தேர்வுசெய்வதில் உள்ள சிக்கல்களைப் புரிந்து கொள்வதற்கான சில
ஊகங்களையும் , கருத்துகளையும் வழங்கியுள்ளதுதான் . ஒரு படைப்பாளர் எவ்வாறு
தனது படைப்பின் மூலமாக வாசகருக்குள் உணர்ச்சிகரமான விளைவுகளை உண்டாக்குகிறார் என்ற
வினாவிற்கு , அதனைப் பற்றி நாம் இன்னும்
விவாதிக்க தொடங்கவே இல்லை என்பது தான் பதிலாக அமைய முடியும் . எவ்வாறாயினும் , கற்பிதங்களைப் பற்றிய
விவாதங்களிலிருந்து கவித்துவமான விளைவுகளை ஏற்படுத்துவதில் தோன்றும் சிக்கல்களையாவது
இங்கு நான் விளக்கியுள்ளேன் என்பதை சுட்டிக்காட்ட விழைகிறேன் .
பகற்கனவு காண்பவர் தன்னுடைய பகற்கனவினை வெட்கமானதொரு செய்கை என்று
கருதிக்கொண்டு அதனை மற்றவர்களிடமிருந்து கவனமாக மறைத்துவிடுகிறார் என்று நான்
முன்னரே விளக்கியது நினைவிருக்கலாம் . மேலும் அவர் தன்னுடைய கற்பிதங்களை மற்றவர்களிடம் வெளிப்படுத்தினாலும் , அக்கற்பிதங்களானது அம்மற்றவர்களை மகிழ்ச்சியுற செய்வதில்லை என்பதனை இப்போது
விளக்குகிறேன். அதாவது , இவ்வகையான கற்பிதங்கள் மற்றவர்களை
அடையும் பொழுது , அவர்களிடமிருந்து ஒருவிதமான
அருவருப்புணர்வையோ அல்லது ஒரு மந்தமான நிலையினையோ உண்டாக்குகின்றன . அதே வேளையில் , ஒரு படைப்பாளர் அவருடைய படைப்பினை நம் முன்பாக நிகழ்த்திக்காட்டும் பொழுதோ
அல்லது அப்படைப்பானது அவருடைய சொந்த பகற்கனவினை சார்ந்து அமைந்தது என
விளக்கும்பொழுதோ , அப்படைப்புகள் நமக்குள்ளாக ஒரு
பெரும் மனமகிழ்ச்சியினை தருவதாக அமைகின்றன . இப்பெரும் மகிழ்ச்சியானது ஒருவேளை பல்வேறு பகற்கனவு / கற்பித மூலகங்களின் ஒருங்கிணைவின் மூலமாகக்கூட சாத்தியமாகியிருக்கலாம் . எவ்வாறாயினும் , ஒரு படைப்பாளர் கற்பிதங்களை எவ்வாறு பெருமகிழ்ச்சி தரும் படைப்பாக்கங்களாக
மாற்றுகிறார் என்பது அவருக்கு மட்டுமே தெரிந்த , அவருடைய உள்ளார்ந்த ரகசியமாகும் . கவிதைக் கலையின்
அடிநாதமானது நம்முள்ளாக இருந்து கொண்டு எதிர்மறையான விளைவினை உண்டாக்கும்
உணர்வுகளைத் புறம்தள்ளுகின்ற நுணுக்கங்களில் நிலைகொண்டுள்ளது . மேலும் இது
சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி தனிமனித அகனுக்கும் , மற்றவர்களுக்கும் இடையே எழுகின்ற தடைகளோடு தொடர்புகொண்டுள்ளது . இந்தவகையிலமைந்த
நுணுக்கங்களில் , இரண்டுவிதமான முறைகள் பயன்படுத்தப்
பட்டிருப் பதைக் காண முடியும் . ஒரு படைப்பினுள் படைப்பாளர் தனது பகற்கனவில் வரும் அகன் நிறைந்த பாத்திரத்தினை
சற்று மாற்றியமைத்தோ அல்லது மறைத்தோ மென்மைபடுத்திக் காட்டுகிறார் . அவ்வகையில்
மென்மைபடுத்துவதின் மூலமாக படைப்பாளர் தனது கற்பிதங்களைப் படைப்பாக்கங்களாக
வெளிப்படுத்துவதன் வாயிலாக கிடைப்பது முற்றிலும் அழகியல் சார்ந்த மகிழ்ச்சி
மட்டும்தான் என்று நமக்கு கையூட்டு (லஞ்சம்) தந்து அது இயல்பானதொன்றுதான் என்று நம்மை நம்ப வைக்கிறார் . இவ்வாறு விளக்கப்படும்
மகிழ்ச்சியினை நாம் ஊக்கத்தினை தூண்டும் தொகை அல்லது முன்மகிழ்வு நிலை என்றவாறு
பெயரிடலாம் . ஏனெனில் , இவ்வாறு மென்மைபடுத்தப்படுவதனால்
நம்முன் படைப்பாளர் உண்டாக்கும் மகிழ்வானது , நமக்கு இதனைக்காட்டிலும் ஆழ்மனதின் சேகரத்திலிருந்து கிடைக்கப்பெறும் மட்டற்ற
மகிழ்வினைப் பெறுதலுக்கான முன் முயற்சிதான் எனலாம் . என்னுடைய கருத்துப்படி , படைப்பாளர்கள் நமக்களிக்கும் எல்லா அழகியல் மகிழ்வும் மேற்சுட்டிய
வகையிலமைந்ததொரு முன்மகிழ்வு நிலைதான் , ஒரு
கற்பனைப்படைப்பினால் உண்டாகும் உண்மையான களிப்பானது நமது மன இறுக்கங்களின்
விடுபடுலிலிருந்துதான் தொடங்குகிறது . மேலும் , இவைகளில் எதுவும் ஒரு சிறிய
அளவில்கூட , படைப்பாளரின் உதவியினால்தான் நாம்
நம்முடைய பகற்கனவினை எவ்விதமான வெட்கமோ அல்லது தன்னளவிலான கடிந்து கொள்ளுதலோ இன்றி
ஏற்றுக்கொள்கிறோம் என்று விளக்குவதாக இல்லை . இது கவர்ச்சியான ,
அதேவேளையில் கடினமான பல்வேறு ஆய்வுச் சிக்கல்களுக்கானதொரு புதிய வாசலை நமக்குத் திறந்து
விடுகிறது. இருந்தபோதிலும் , நாம் நம்முடைய இந்த
விவாதத்தினை தற்போதைக்காகவேனும் நிறைவு செய்துகொள்வோம்.
3“ Es kann mir nix g’schehen “ பிராய்டுக்கு
மிகவும் பிடித்த இச்சொற்றொடரானது , அன்ஸென்கர்பர் ((Anzengrbur ) என்னும் வியன்னாவைச் சார்ந்த நாடக எழுத்தாளரிடமிருந்து
பெறப்பட்டது