“ காட்டுவாத்தாகி
சிறகை விரி
வாழ்வும் வேடந்தாங்கலாகும் ”
- ந.பிச்சமூர்த்தி
சந்தேகம்
வேண்டாம். இது கட்டுரைத்
தலைப்புதான்.
அது எண்தான். ஆனால், இங்கு அதன்
மதிப்பு வேற.
இயக்குநர் ஷங்கருக்கு....
இந்தக் கடிதம் இந்து
ஜனவரி23 –ல் வெளிவந்திருக்கிறது.
கடிதம்
எழுதியவர், ‘ லிவிங் ஸ்மைல்
வித்யா ’. அந்தக்
கொந்தளிப்பு வசப்பட்ட மனம் கேட்கிறது , “ தன்மானமே இருக்காது என்கிறீர்களா? ”. இந்தக் கேள்வி ‘ ஐ ’ பட இயக்குநர் ஷங்கர், நடிகர் விக்ரம் போன்றோரை
நோக்கி எழுதப்பட்டிருந்தாலும், அதன்வீச்சு பாரதூரமானது, காத்திரமானதுமாகும்.
இக்கேள்வி ஆண்மையவாத
அரசியலை எதிர்கொள்கிறது எனலாம்.
அரசியல் என்பது ஒரு
கருத்தின் அடிப்படையில் வெகுஜனங்களிலிருந்து அணி திரட்டுவது
( mobilization ) என்று
சுருக்கமாகச் சொல்லலாம்.
என்னதான் கலை,
பொழுதுபோக்கு என்று சொன்னாலும் அது, பொழுதுபோக்கு
நுகர்வுப் பொருள் (சினிமா) உற்பத்திதான். எழுத்தாளர் சுஜாதா வார்த்தையில்
அது ‘ கனவுத்
தொழிற்சாலை ’. அவ்வளவுதான்.
இந்த ஊடகம் (சினிமா) நுகர்வோரின் நாடி பிடித்து , பொருள்
தயாரிப்போடு, கைதட்டுவாங்க
(ரசிகர்களை
மகிழ்விக்கவாம்) என்கிற பெயரில்/ நகைச்சுவை என்னும் பெயரில் ஒரு ஒதுக்கப்பட்ட,
விளிம்புநிலை சமூகக் குழுவினர் (திருநங்கைகள்) அருவருப்பான சமூக விரோதிகளாக
சித்தரிக்கப்பட்டதாக ‘ ஐ ’ பட இயக்குநர்,
கதாநாயகன் ஆகியோர் மீது எதிர்வினை ஆற்றியிருக்கிறார். இப்படி லிவிங் ஸ்மைல் வித்யா கூறியிருந்தாலும், அதில்
உறைந்துள்ள வீச்சு ஆண்மையவாத விழுமியம் / விதிகளை புறக்கணிக்கிறது. எப்படி என்றால்?,
“ பொட்டை என்று உங்களால் ஏளனமாக அறியப்படும்
நாங்கள் உங்களது ஆண்மை பராக்கிரமத்திற்கு முன் அப்படி என்னதான் குறைந்துவிட்டோம் ” என்கிறார்.
இந்தச் சொல்லாடல் பெண்ணிய அரசியல், பெண்ணிய
தன்னிலையிலிருந்து (subjects) ஆண் அதிகாரமையவாதத்திற்கு விடும் சவாலாகப் பார்க்கலாம்.
இக்கட்டுரையில்
திருநங்கையரை கொச்சைப்படுத்திய படங்களின் வரிசையை பட்டியலிடுகிறார் வித்யா.
ஆனாலும் அபஸ்வரம்
ஒலிக்கிறது. அந்தக் கட்டுரையின் இறுதியில் “ உங்களால் அந்நியப்படுத்தப்பட்டு,
மலினப்படுத்தப்படும் நாங்களும் உங்கள் ரசிகர் பட்டாளங்களின் ஒரு பகுதிதான்...” என்கிறார்.
மற்றமை (Other)-மக்களின் ரசனையை
நுகர்ந்து பார்த்து உருவாக்கப்படுவதுதான் சினிமா. மக்கள் ரசனை, படம்
பார்க்கும்பொழுது கைதட்டு விழுகிறதா இல்லையா? எப்போது? திருநங்கை மீது வெறுப்பு
உமிழப்படும்போது. அந்தக் கைதட்டலின் பொருள் இயக்குநரின் அம்மாதிரியான தேர்வுக்
காட்சியுடன் இணைந்துவிடுகின்றனர்/ வெறுப்புக்கு
அவர்கள் கைகொட்டி கெக்கலிக்கின்றனர். இது பொதுப்புத்தியில் உள்ள ஆண் மேலாண்மை
வக்கிரம். அதைத்தான் ஷங்கர்(இயக்குநர்கள்) விற்றுக் காசாக்கிக் கொள்கிறார்.(படத்
தயாரிப்பாளர்களுக்கெல்லாம் வட்டி மீது தான் கண்)
ஆக, பொதுப்புத்தியில் உள்ள பெண்ணடிமைவாதமும், திருநங்கை
மீது உள்ள வக்கிர வெறுப்பும் மேற்கூறியவர்களை ஒரு அணியில் திரளுமாறு நிர்ப்பந்திக்கிறது.
பொதுப்புத்தியில் இருக்கும் வக்கிரம் காலம் கடந்ததாக உள்ளது.
ஒரு சின்ன, நடந்த
கதை
ஒரு 30 ஆண்டுகளுக்கு முன்
தென்மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு சிற்றூர். சுயாட்சிக்கு பெயர் பெற்றது. அந்தக்
கிராமத்திற்கு அருகில் உள்ள சிறு
நகரத்திற்குச் செல்ல பேருந்து வசதி
கிடையாது. தூரம் ஒரு 10 கிலோமீட்டர்.
அது அரசியலாகி ஒரு வழியாக
நகரப் பேருந்து அந்தவழித் தடத்தில், அந்த ஊருக்கு செல்ல அனுமதிக்கப்பட்டது.
இன்று (அன்று) நகரப்
பேருந்தின் முதல் ட்ரிப் . ஊர் மக்கள் மந்தையில் திரண்டிருந்தனர்.
தூரத்தில் பேருந்து கண்ணுக்குப்
புலப்பட்டதும், மக்கள் ஆனந்தக் கூச்சலிட்டனர். பேருந்து வந்தது. கிராமத்து மக்கள் திடீரென இழவுக்கு வந்தவர்கள் மாதிரி ஆகிவிட்டனர். ஓட்டுநர்/ நடத்துநரிடம் முகம்
கொடுத்துப் பேசவில்லை.
மீண்டும் பேருந்து
நகரத்திற்கு திரும்ப எத்தனித்த போது யாரும் பேருந்தில் ஏறவில்லை. அத்துடன் ஓட்டுநர் / நடத்துநரிடம், “ அடுத்த முறை இந்த
ஊருக்கு பஸ் வரவேண்டுமென்றால் பஸ்ஸின் ரூட் எண்ணை மாற்றிவிட்டுத்தான் வரவேண்டும்.
நாங்கள் இளிச்சவாயர்கள் இல்லை, இந்த நம்பரை (பஸ்ஸிற்கு) ஏற்பதற்கு ” என்று, பஸ்
பாடியைத் தட்டி கோபத்துடன் அனுப்பினர்.
அந்தப் பேருந்தின் ரூட்
எண் 9. அந்த எண் பொதுப்புத்தியில் ‘ அலி ’ / ஆண் அல்ல
என்பதற்கான குறியீடு. அது, எண் அல்ல அங்கு.
இந்த எளிமையான (நடந்த
உண்மை) உதாரணத்தின் மூலம் தமிழகத்தின் பொதுப்புத்தியில் திருநங்கைகள் மீதான
வெறுப்பின் ஆழம் புரிந்திருக்கும்.
இந்த வக்கிரத்தின் வெறுப்பு ( குறிப்பாக
9,பொட்டை, etc ) திருநங்கைகளின்
ஆசை மீது, சந்தோஷத்தின் மீது தடை விதிக்கிறது / காயடிக்கிறது (castration ). இந்த ஆண்மையவாத மேலதிகாரம், பலாத்காரத்தையும்,
வெறுப்பையும அவர்கள் ஜீவிதத்தின் மீது செலுத்துகிறது.
இங்கு ஒன்றை கவனமாகப்
புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இது Symbolic
Prohibition ஆகும். இதற்கு
எதிரான சட்டம் எல்லாம் உண்டு பலநாடுகளில்.
உ- ம் : “ Hate crime - Hate crime legislation often defines a hate crime as a crime motivated by the actual or perceived race.
Color , religion, national origin , ethnicity , gender , disability or sexual
orientation of any person.”
- Gay straight
alliance.
இவர்கள் எப்போது,
“ காட்டுவாத்தாகி
சிறகை விரி....
............”
என்ற கவித்துவம்
எதார்த்தமாகும்.
க.செ
© The author
நானே ராஜா என்பது சிவாஜி ,
எஸ். வி. சுப்பையா நடித்த படம். வக்ர சுயமோகமுள்ள தம்பி எஸ். வி. சுப்பையா. அண்ணனின்
அரச பதவியை ( சிவாஜி ) கைப்பற்ற நினைக்கும் பேராசை பற்றிய படம் அது. அரசனை ( சிவாஜியை ) கைது
செய்துவிட்டு தன் மாளிகையில் ஆளுயுர கண்ணாடி முன் நின்று , நானே ராஜா ! ; நானே ராஜா
!! என்று புல்லரித்து தன் பிம்பத்தைப் பார்த்து பூரணத்துவம் அடைவார் ராஜா.
